Ali Gültekin

13 Kasım 2012 Salı

Meclisin magandaları


TBMM’de sorumluluklarınıyerine getiren değerli milletvekillerini bu eleştirinin dışında tutuyorum. Dilerim az sayıda kalan bu vekiller örnek olma dirençlerini sürdürerek kürsülerini küfürbazlardan korurlar. Meclis çatısı altında kürsüye çıkan Vekillerin küfürlerini duyunca insanın kanı donuyor. Küfür, bilgi birikim eksikliğini ortadan kaldırmak için mi yapılır? Çözüm yaratma becerisi gösteremeyince mi devreye sokulur? Her ne için kullanıyorlarsa kullansınlar, topluma hakaret ettikleri gerçeğini değiştirmez.
Mecliste uçuşan “nutuklar”
Ananı...
Şerefsizler...
Namussuzlar...
Dinsizler...
Yobazlar...
Alçaklar...
Has..tir...
Faşist...
Irkçı...
Kafatasçı…
…benzer iğrenç küfürler.
Kürsüden parmağını uzatarak siz alçaksınız, namussuzlar” diyerek sözüne başlayan “75 milyon kardeşiz” diyerek sözünü bitiren Vekil ne kadar inandırıcı olur? Ne kadar saygı görür? Ne kadar kendini ifade etmiş olur?
Küfür festivali yapalım mı?
Yılın en okkalı küfürcü milletvekili.
Yılın küfür’ü türbinlerde en çok yankılanan futbolcusu
Yılın küfürleri en çok birlikte söyleyen taraftarı
Yılın en bilimsel küfür’ü ortaya çıkaran profesörü.
Yılın küfürlü saldırılara karşı, küfürlü savunma yapan komutanı.
Yılın en derin küfürcü emniyet müdürü.
Yılın en iyi çapraz küfür kurgusu yapan yargıcı.
Yılın en iyi kafiyeli küfür eden sanatçısı.
Yılın en küfürlü manşetini atan gazetesi.
Yılın en küfürlü televizyon programcısı.
Jüri özel ödülü: Tüm sorunlarını Allaha havale eden halka verildi
Sorun ne?
Türkiye’de; küfür ile öfke dindirme, dövme, öldürme ile haddini bildirmeler olağanlaşıyor. Yargıyı,yasayı, adaleti, güvenliği bekleyen yok. İnsanlar kendi sorunlarını çözme odaklılar. Türkiye’de yaşayanlar bunları çok fark etmiyor olabilirler. Bizim gibi dışarıdan izleyenler veya Türkiye’de olduğu sürede bunları bire bir yaşayanlar her yıl daha çok arttığını görebiliyor. Türkiye tatili dönüşü ortak görüşü: Türkiye’de kimseye bir şey söyleneceği kalmamış. Millet ateş üstünde.
Küfür: Bilgisizliğin, eğitimsizliğin, çaresizliğin zavallıca dışa vurmasının bir ifadesidir
Kaç milletvekili kitap okuyor?
Kaç milletvekili sinemaya gidiyor
Kaç milletvekili tiyatroya gidiyor?
Kaç milletvekili müze geziyor?
Kaç milletvekili çocuğunu anaokulundan almaya gidiyor?
Kaç milletvekili çocuğunu okuldan almaya gidiyor
Kaç milletvekili çocuğunun veli toplantılarına gidiyor?
Kaç milletvekili çevre ve Doğa ile ilgileniyor?
Kaç milletvekili pazara alışverişine gidiyor?
Kaç milletvekili toplu taşıma kullanıyor?
Küfürlü yaşam.
Olgum amcaya şeyini göster. Oğlum dayıya küfür et. Gülerek, alkışlayarak masumane sandığımız bu yanlışlarımız ile küfürbaz bir toplum olduk. Evde, sokakta, okulda, trafikte, askerde, poliste, maçlarda, iş yerinde, mecliste, hastanede, hapishanede, mahkemede, haberde, yorumda küfür o kadar olağanlaştı ki yaşamın bir parçası oldu.
Küfür’ün; Kabadayı, delikanlı, yiğit, posta koyma algısı eğitim ile kırılmalı. Caydırıcı cezalar uygulanarak ortadan kaldırılmalı.
Kaldıramayız deniliyorsa, uluslar arası festivaller düzenleyelim. Her yıl birincilik ödüllü alacağımız kesin.
Hadi hayırlısı…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder